dag 4 tm 11

Hoi allemaal, ja we leven nog maar hebben hele slechte wifi gehad, bij deze alvast de verslagen van de laatste week, foto's volgen later als we fatsoenlijke verbinding hebben.

Groetjes vanuit Page! Rens,  Wendy, Yoeri en Iris

Donderdag 26 April

Seaworld! Vandaag naar het Orkanarium (zoals Iris het noemt) geweest. Een erg mooi park met een mix van dolfijnen/ Orka show, haaien, schildpadden en attracties. De beide shows waren erg mooi en de Orka's fantastisch om te zien. Bij de waterattracties waarschuwen ze al van tevoren, u wordt nat, niet een beetje maar Soaking wet! En inderdaad dat werden we, zowel in de waterachtbaan journey to atlantis als de waterbanden kwamen we kletsnat uit de attractie, niet erg bij 22 graden en een volle zon ! Ideaal weer. Vooral Iris was niet uit de waterattracties te slaan en tot sluitingstijd zijn we in Journey blijven zitten. Terug bij het hotel nog even het zwembad en de gloeiend hete hot tub in, hot pocket uit de magnetron en we kijken weer terug op een heerlijke dag.

Vrijdag 27 April

Vandaag de laatste dag in San Diego, we hebben nog opties genoeg om te doen , Balboa park, Gaslamp quarter, San diego Zoo, Belmont Park , kortom teveel om op te noemen en we hebben nu al tijd te kort in deze fantastische stad. Waarschijnlijk hadden we hier ons ook met gemak een complete week vermaakt. De kids wilden nog heel graag naar het strand dus dat wordt het plan voor vandaag aangezien we hierna het binnenland intrekken. Gisteren in de waterbanden in Seaworld hebben we van een local de tip gekregen om naar Ocean beach te gaan , daar is een superlange pier en mooie golven. Dus naar ocean beach gereden en de golven waren werkelijk geweldig, lekker veel surfers in de golven en een speciaal stuk voor de zwemmers, hier hebben we heerlijk gezwommen en rond het middag uur even gelunched in newbreak cafe, volgens de foto's aan de muur de plek waar Jason Mraz begonnen is met optreden. De spinazie wrap smaakte heerlijk in dit hippie gedeelte van San Diego. Wat opviel was net zoals bij coronado beach de constante aanwezigheid van militaire helikopters in de lucht, Mexico ligt op een steenworp afstand en wordt scherp in de gaten gehouden.

Tijd om San Diego achter ons te laten en onze reis te vervolgen met een 4 uur durende rit naar Yuma, De rit ging door zeer mooie steen bergen die langzaam over gingen in de semi woestijn. Onderweg even gestopt om te tanken bij een Indianen Casino. Hierna Wendy achter het stuur van onze auto gekropen en even geoefent met de automaat omdat ze in Phoenix achter de camper aan moet rijden, natuurlijk ging dit bijzonder goed!De snelweg loopt dicht langs de mexicaanse grens en op sommige stukken is de hoge gaasmuur goed te zien. In Yuma naar onze overnachtingsplek gereden over een eindeloze boulevard van fast food ketens. Bij het uitstappen merk je goed dat je in de woestijn bent, warm!!! Bij de Howard Johnson Inn nog even lekker in het zwembad gelegen en ook hier kwam er geregeld van elk soort militair vliegspul over. Avond afgesloten met een hamburger van Carls jr. Het was weer een zeer mooie dag.

Zaterdag 28 April

Camper ophaaldag! Vanuit Yuma vertrokken we richting Phoenix, waar we in Mesa de camper gingen ophalen. De weg ging geheel door de woestijn en al blijft het mooi, op een gegeven moment ken je het wel. Langs de snelweg liep een spoorlijn , de goederentreinen waren van jumbo formaat, als die dingen op de betuweroute zouden rijden, gingen de spoorbomen in Elten helemaal never nooit meer open. Na een rit zonder problemen kwamen we bij de verhuurlocatie van Cruise Amerika aan. Yuma was warm maar Mesa/Phoenix was nog veel warmer, volgens mij was het 36 graden en dat is dan een lekker lente temperatuurtje. In Phoenix heb je 2 seizoenen, zomer en bijna zomer zoals inwoners van Phoenix zeggen, maar buitenstaaanders hebben het over heet en bloedheet. Het ophalen van de camper ging erg vlot, toen we binnenkwamen zaten er al een aantal andere Nederlanders de instructievideo te kijken en 'onze' verhuuragent was erg makkelijk, 'ik neem aan dat jullie de instructievideo thuis al hebben gezien?' Jazeker was ons antwoord. Mooi dan hoef je die niet meer per se te kijken. Scheelde mooi weer een half uur. De papieren in orde gemaakt en toen kwamen ze erachter dat ze geen persoonlijke inventaris pakketten meer hadden, dit zijn de lakens, slaapzakken, lakens, handdoeken en theedoeken. Deze waren er wel bij geboekt. Dit was snel opgelost , we konden naar de Walmart gaan en voor het aangegeven bedrag zelf onze spullen bij elkaar kopen. Na het papierwerk naar buiten waar de camper stond. Als je hem voor het eerst ziet dan is dat toch best een gevaarte, dik 9 meter lang, 3 meter breed en meer dan 3,50 meter hoog, en daar ga ik zo in rijden, dusssss.... maar goed ik heb eerder wel eens in een verhuisbus van 6 meter gereden dus dat komt vast goed (ahum). De camper even nagelopen op beschadigingen, uitleg gekregen over alle aansluitingen en werking van de apparaten en heel fijn de grote koelkast was al lekker koud. Goede service! Zo en dan is het tijd om daadwerkelijk te gaan rijden, onze camping Covered Wagon RV lag op 40 minuten rijden dwars door het centrum van Phoenix, okido geen probleem gaan we gewoon doen. Ik in de camper met Iris en Yoeri en Wendy in de Grand carava achter ons aan. De eerste meters zijn wat onwennig maar eenmaal op de freeway gaat he probleemloos! Beetje rekening houden met de bochten maar verder rijd de C30 erg gemakkelijk. Na 40 minuten aangekomen op de camping en met behulp van de behulpzame gastvrouw Angie, de camper achterwaarts ingeparkeerd in maar 3 keer steken. Best knap voor een eerste keer, vond Angie ook en die kan het weten! Koffers overgepakt van de auto naar de camper en op naar de Walmart om de eerste inkopen te doen en slaapspullen te halen. De Walmart in Phoenix is vergelijkbaar met de Makro maar dan nog ff een tikkeltje groter, afijn 3 uur later hadden we alle spullen en boodschappen bij elkaar. In plaats van slaapzakken hebben we onszelf op dekbedden getrakteerd en de kids beide een megakussen waar ze heerlijk op kunnen slapen. Terug naar de camper om hem verder in te richten. Kids nog lekker even in het zwembad . Eerste maaltijd bij de camper van Spaghetti, fruit en hot pockets. Ondertussen was het 's avonds lekker afgekoeld naar 30 graden . Iris lekker gaan slapen in haar bed boven de bestuurderscabine en Yoeri op het bankbed , wij in de master bedroom achter in de camper. Zo we zijn geinstalleerd en de camper ziet er goed uit!

Zondag 29 April

Na de regeldag van gisteren staat vandaag Wet'n Wild Phoenix op het programma,

Na een klamme nacht worden we voor het eerst in onze camper wakker, iedereen heeft goed geslapen en het camperleven bevalt meteen goed. Na het ontbijt de zwemspullen pakken en op naar Wet 'n Wild een waterpretpark met veel verschillende glijbanen. Het is een kort ritje met de auto naar het noorden van Phoenix en na 20 minuten zijn we er al. De glijbanen zijn allemaal inderdaad wild, 2 glijbanen waar je met 4 personen in een band kan, die lijken bijna over de kop te slaan en je krijgt flinke ladingen (koud) water over je heen , verder nog veel glijbanen waar je met z'n tweeën af kan en een enorm golfslag bad, we vonden de badmeesters wat eigenaardig, ze leken allemaal last te hebben van hun nek constant op en neer gaan met hun hoofd, op een gegeven moment toch maar eens gevraagd waar dat voor was. Ze scannen het water en doen dit zo overdreven mogelijk zodat iedereen ziet dat ze echt alles in de gaten houden, zelfs als er niemand in het water zit na sluitingstijd zat er nog een lifeguard een gesloten zwembad te 'scannen' ze nemen het zeer serieus in dit land waar je voor het minste aangeklaagd kan worden. De dag in wet 'n wild was heerlijk en vooral de glijbaan waarbij te band na een drop omhoog werd gespoten was uniek om mee te maken.

En met deze temperaturen goed vol te houden.

Maandag 30 April

Vandaag gaan we de huurauto inleveren en trekken we verder richting Sedona. Maar eerst gaan we even naar het stadion van 'mijn cluppie' de Phoenix Suns. De Suns zijn helaas al lang uitgeschakeld voor de playoffs van de NBA en er zijn geen stadiontours gepland. Maar we zijn in Phoenix mede omdat ik het stadion een keer gezien wil hebben, desnoods alleen van de buitenkant, dus op naar Talking Stick Resort Arena. We hebben op google maps een parkeerplaats in de buurt gevonden waar we de camper kwijt kunnen, het stadion ligt namelijk midden in het centrum, downtown Phoenix. De weg ernaar toe vind de navigatie het leuk om mij met mijn 9 meter lange camper de meest onmogelijke bochten te laten nemen en wegen aan te geven waar ik niet in mag, ondertussen ook Wendy in de gaten houden die achter me rijdt, na Wendy 2 keer kwijtgeraakt te zijn en flink wat krachttermen volgens Iris toch eindelijk de parkeerplaats gevonden.... die alleen bij evenementen open is ….. damn... Dan maar de camper en de auto langs de kant van de straat neerzetten en de parkeermeter vol gooien, oh die parkeermeters zijn niet te lezen, dan maar de gok om zonder te betalen naar het stadion te lopen, we zien wel en dan betalen we maar een boete. Na een korte wandeling zijn we bij het stadion aangekomen en de hoofingang is open! Yes we kunnen in ieder geval even inde entree een kijkje nemen. De bewaker die onze tassen controleert geeft aan dat we alleen in de lobby mogen komen omdat ze de zaal aan het ombouwen zijn voor het concert van Justin Timbelake van woensdag. Das blaen ik had gehoopt toch nog een blik in de hal te mogen werpen. Verderop een paar foto's gemaakt en we zien nog 2 andere bewakers, 1 komt naar ons toe en hoort aan ons accent dat we geen Amerikanen zijn, even uitgelegd dat we helemaal uit Nederland komen en dat ik al sinds begin jaren 90 toen Barkley, KJ en Majerly bij de Suns speelde het team volg en speciaal naar Phoenix zijn gekomen om het stadion te bekijken. Hij kijkt me aan en zegt dat we even moeten wachten hij kan ons onmogelijk weg laten gaan zonder dat we in het stadion zijn geweest, hij gaat kijen of hij iets met een medewerker van PR kan regelen. En ja hoor na 5 minuten wachten komt een medewerkster van PR ons ophalen en we mogen even snel mee het stadion in , wauw dit had ik niet verwacht , het stadion inlopen is toch wel een kippenvel momentje, de plek die ik al zo vaak voorbij heb zien komen nu in het echt zien. Het is een multifunctioneel stadion waarin naast de Suns ook de Arizon Rattlers hun arena football wedstrijden spelen , concerten worden gegeven en de Phoenix Mercury het dames basketball team hun wedstrijden spelen. Op dit moment ligt de Mercury vloer er nog in en onze PR dame vraagt of we even op de vloer willen staan. Maar natuurlijk!!! Dus wij op de basketball vloer midden in het stadion, geweldig! Snel nog wat foto's gemaakt voor we door een andere bewaker vriendelijk verzocht worden om het pand weer te verlaten. Missie meer dan geslaagd! Hierna nog even de fanshop in en een paar nieuwe shirts en petjes rijker lopen we tevreden terug naar de camper en auto. Gelukkig geen boete en op naar Alamo bij het vliegveld (ook midden in de stad) om de auto in te leveren. Dit is daar lopende bandwerk en we stonden zo weer buiten, camper in en op naar Sedona! Ondertussen ging de snijtand van Iris eruit die zat al heel lang los. Hiervoor hadden we in Seaworld al een mooi potje gekocht. Hele opluchting voor haar want de tand hield haar toch wel bezig. De rit naar Sedona was prachtig, nadat we Phoenix achter ons hadden gelaten reden we door een soort prairie landschap richting de bergen, onderweg hadden we een tussenstop bij Montezuma Castle ingepland, een pueblo in een bergwand, van tevoren gedacht dat we daar heel even zouden zijn, maar het was er interessant en zeer mooi aangelegd en informatief dat we hier zeker een uur hebben doorgebracht, toen we hier aankwamen sprongen de kids snel uit de camper en verstopten zich in de bosjes, iets verderop stond een bordje met wat je moet doen als je een ratelslang tegenkomt die hier veelvuldig voorkomen. Tot zover het bosjes springen, elke struik was vanaf dat moment een potentieel gevaar. Na Montezuma castle verder richting Sedona. toen we de snelweg afgingen kwamen we door het beroemde red rock landschap de ene rode rotsformatie nog mooier dan de andere , van Bel rock tot Cathedral rock allemaal even schitterend. De camper op de camping 'Rancho Sedona' geparkeerd dit keer met behulp van Wendy ipv Angie en dit ging ok heel goed, de camper in 1 keer achterwaarts ingeparkeerd, we krijgen de smaak te pakken. Naast de camping ligt een prachtige kreek, de oak creek waar je door heen kunt lopen . Deze eerst verkend en toen het avond werd richting het sfeervolle dorpje gelopen, dit dorp zit vol kunstenaars, ateliers en new age gebeuren, het schijnt een plek te zijn waar een of ander energiepunt gebundeld is, of zoiets zweverigs was het, maakt niet uit, omgeving is prachtig, dorp is prachtig, camping is prachtig. Heerlijke plek en helaas zijn we hier voor maar 1 nacht, genoeg te beleven en te doen voor meerdere dagen. De zon zakt snel en in het donker heen en terug gelopen, nog wat souvenirs gekocht, american pie gegeten en tevreden naar bed.

Dinsdag 1 mei

Wakker geworden op Rancho Sedona en vandaag trekken we verder richting de Grand Canyon.

Onderweg hebben we een stop ingepland bij Slide Rock State Park, net buiten Sedona. We parkeren de camper en lopen naar de ingang van het park, meteen na de ingang gaan we naar beneden naar het zwemgebied, dit is werkelijk een van de mooiste plekken die ik ooit gezien heb, het riviertje wordt omzoomd door red rocks, en in het riviertje is een natuurlijke waterglijbaan ontstaan met fantastische rotspartijen op beide oevers. We klimmen en klauteren richting de natuurlijke glijbaan en zien al wat andere nederlanders door het water aan komen glijden, geweldig om te zien, maar we zijn nog vroeg in het seizoen, dus het water zal nog wel fris zijn. Even voelen, holy crap het water is ijskoud. Nou ja we zijn hier maar 1 keer en we hebben onze zwemkleding niet voor niets aangetrokken, We stappen het water in en het is echt heeel koud , op de oevers staan andere bezoekers toe te kijken of we het gaan doen, en of dat we het gaan doen! We glijden door het water en nadat je weer adem kan halen van de kou is het heerlijk. Totaal gaan Iris en ik 3 keer en dan is het tijd om de kleren aan te trekken, anders is het echt veel te koud. Wendy gaat heel stoer 2 x en ook Yoeri glijd een stuk van de rotsen, ook al vond hij het het koudst van ons allemaal, goed gedaan! Respect van alle andere toeristen. Vooral de Japanners kijken vol ongeloof toe. Iris wil het liefst hier wel de hele dag verblijven en nadat we de stroom nog wat verder hebben gevolgd keren we terug naar de camper. Dit was tot nu toe het stoerste wat we gedaan hebben op deze reis.

We vervolgen onze rit richting de Grand Canyon , stoppen onderweg in Flagstaff nog even bij de Walmart voor nieuwe voorraden. Ondertussen moeten we voor de 2e keer al tanken, zo'n C30 camper loopt 1 op 3 en in de bergen 1 op nog minder en hij zuipt alsof hij op het oktoberfest is. Proost! We komen in de loop van de avond aan op het park, we zien al meteen een stel mule deers , herten met grote ezeloren, ze lopen gewoon op straat en lijken zich niets aan te trekken van de auto's. De camper op Trailer Village geparkeerd en het bos in getrokken om te kijken of we nog herten tegen komen, helaas niet. Terug naar de camper nog even een spelletje cluedo met zn allen en weer een heerlijke dag in ons geheugen.

Woensdag 2 mei

PAP, MAM HET HEEFT GESNEEUWD!!! Yoeri maakt ons wakker, geintje zeker..... maar nee we slaan de gordijnen open en alles buiten is wit, niet zo'n beetje wit nee er ligt een flink pak sneeuw, oke, het was inderdaad wel fris vannacht maar dat er een pak sneeuw zou liggen hadden we niet verwacht en eerlijk gezegd ook geen rekening mee gehouden. Nadat Iris ook wakker is gaan we ontbijten en kijken of de plannen voor vandaag nog door kunnen gaan. Ondertussen is de zon wel lekker gaan schijnen. We trekken ons zo warm mogelijk aan en gelukkig zijn onze nieuwe wandelschoenen allemaal waterdicht, Wendy had al een voorgevoel in Nederland en wilde per se waterdichte schoenen voor ons allemaal, gelukkig maar, want dat komt nu in de sneeuw goed uit.

Buiten de camper ontstaat natuurlijk meteen een groot sneeuwballen gevecht tussen de kids terwijl onze buren met hunA categorie jumbo campers verwoede pogingen doen om hun uitgeschoven uitbouwen weer sneeuwvrij te krijgen. We nemen de gratis pendeldienst die je binnen Grand Canyon Village overal naar toe brengt en gaan eerst naar de market om handschoenen voor Iris en een muts voor Yoeri te kopen. Warm aangekleed gaan we naar Mather's point voor een eerste blik in de canyon en we zien.... helemaal niets want de Canyon is compleet dichtgetrokken door de mist. Damn tegenvaller. We lopen een stuk langs de rim en af en toe trekt de mist een stukje op zodat we een kleine blik in de canyon kunnen werpen, dit ziet er heeeel diep uit al. Ondertussen begint het weer te sneeuwen en we beginnen koud te worden, we besluiten om de bus terug te pakken naar het bezoekers centrum. Daar aangekomen in het bezoekerscentrum even een film over de canyon bekijken en hopen dat het weer beter wordt. Helaas het weer wordt slechter en de 'rode buslijn' naar Hermit wordt zelfs helemaal stop gezet omdat er een onweerstorm aan komt. We besluiten om terug te gaan naar het Market gedeelte, inde lodge gaan we eerst maar eens lunchen, we bestellen een pizza, formaat waar je met het hele gezin van kan eten en een tosti, Yoeri heeft een tv gevonden waar ze NBA wedstrijden op uitzenden en als dan zijn cluppie de Warriors worden uitgezonden besluit hij om de pizza heeeeel langzaam op te eten, prima dan kunnen we de wedstrijd kijken de dames duiken de giftshop in en het weer heeft de kans om te verbeteren. Als de Warriors wedstrijd is afgelopen (mooie winst op New Orleans en een 2-0 voorsprong in de series) is de zon doorgebroken en belsuiten we toc richting Hermit te gaan, de Canyon is nog steeds in mist gehuld en voorspeld niet veel goeds. We besluiten om bij de 3e halte uit te stappen en hopen dat we dor de mist nog iets kunnen zien. De buschauffeurs zijn niet optimistisch. De eerste 10 minuten zien we inderdaad niet zoveel, maar we lopen de rim trail verder en dan gebeurt het, de zon breekt door, de mist trekt op en de Grand Canyon onthuld zich voor onze ogen. Wauw wat enorm diep en groots, dit valt niet op foto vast te leggen, dit moet je een keer in het echt hebben gezien. De uitzichten verdwijnen ook weer snel door de optrekkende wolken maar telkens na een paar minuten trekt de mist weer op en zien we de Canyon in al haar glorie, de sneeuw maakt het plaatje compleet, Yoeri kan er geen genoeg van krijgen, hij kon zich er eerst niets bij voorstellen, door de mist had hij zoiets van het zal wel, maar nu het zicht goed is wil hij van ons allemaal het langst blijven kijken. Geweldig! Na een flink stuk van de rimtrail gelopen te hebben pakken we weer een shuttlebus terug naar de camper en sluiten we de dag tevreden af. Wat een onverwachte dag was dit. Elke dag brengt weer nieuwe ervaringen met zich mee en we vinden het heerlijk!

Donderdag 3mei

Vandaag weer wakker geworden op Trailer Village bij de Grand Canyon, lag er gisteren nog sneeuw nu konden we buiten ontbijten, het weer kan hier inderdaad snel omslaan. Na het ontbijt de camper weer rijklaar gemaakt , even langs de general store van het park en we kunnen weer onderweg richting Page. We rijden nu langs de oostrim en stoppen op verschillende punten om nog even van de nu heldere Grand Canyon te genieten. De laatste stop binnen het park is bij de Desert Watchtower een mooie uitkijktoren waarvan je een schitterend zicht over de canyon hebt. We beklimmen de toren tot bovenin en genieten van het uitzicht. Blij dat we de Grand Canyon nu ook met goed zicht hebben gezien. We rijden nu het park uit en rijden eerst een heel stuk door de bossen, vervolgens gaat de weg over in een opener gebied met canyon rotsen aan alle kanten, wederom een super mooie route. Na 1,5 uur rijden stoppen we bij horseshoe bend een plek waar de colorado rivier onder in de Canyon een soort van U bocht maakt, na een korte klim/wandel partij komen we aan. Als je boven staat is het 300 meter stijl naar beneden, een fantastisch uitzicht maar ook wel een beetje eng zo zonder hekken en zoveel gekke japanse toeristen om je heen. We rijden door naar de camping van vandaag, Wahweap campground aan lake powell, Is dat zwemmeer net zoiets als stroombroek vraagt Yoeri. Oh nee het is ietsiepietsie groter en mooier. Snel de camper geinstalleerd, zwembroeken aan en op naar het meer, even lekker het water in. In de camping winkel spullen gehaald voor de barbecue want eindelijk de 1e camping waar we mogen barbecuen. (op de andere campings mocht niet ivm brandgevaar door de droogte en bij Grand Canyon doordat er 20 centimeter sneeuw op de barbecue lag, ook niet echt handig joeksen) . 's avonds in het donker nog even met een kop thee in het donker naar de enorme hoeveelheid sterren gekeken. Topdag was het weer!

Tot zover en hopelijk binnenkort een aantal foto's!